.jpg?token=304a45c40df133f840ba5fd1b24d26f1)
Veganisme, het wat, waarom en hoe? Deel 3
Wil je gratis deelnemen aan de webinar ‘Veganisme, het wat, waarom en hoe?’, schrijf je dan in voor 9 september, 19:00 uur via info@leefstijlclub.nl.
Vorige week publiceerden we deel 2 van deze mini serie over veganisme. Deze week gaat Jaël Westrus, student en beginnend auteur en daarnaast vegan/animal liberation activiste, in op veganisme ten opzichte van de impact op de medemens en hoe je het aan zou kunnen pakken om vegan te worden.
Medemens
Het laatste punt wat ik uitgebreid wil bespreken is iets waar wij veganisten vaak ten onrechte van beschuldigd worden niks om te geven; onze medemens. Veganisme heeft namelijk ook voordelen voor onze medemens, en de beschuldiging dat wij niet om andere mensen geven lijkt vaak op een ongegrond vingertje wijzen om maar plotholes te zoeken in onze filosofie.
Buiten de dingen die ik al genoemd heb, die ook zeker effect hebben op onze medemens zoals milieuvervuiling, ontbossing, de opwarming van de aarde, besmettelijke ziektes, superbugs, waterverspilling etcetera etcetera, zijn er twee belangrijke punten die ik nog niet genoemd heb; de enorme hoge cijfers van mentale problemen en suïcidaliteit bij slachthuismedewerkers en wereldhonger.
Het is namelijk zo dat slachthuismedewerkers vaak alle schuld op zich krijgen. Slachthuismedewerkers doen het vieze, zware werk wat niemand wilt doen (waar mensen wél mooi voor betalen en daarvoor in ieder geval minimaal medeplichtig zijn) maar zij willen dit vaak ook helemaal niet doen. Slachthuismedewerkers zijn vaak bijvoorbeeld immigranten, vaak zonder verblijfsvergunning, en eindigen met deze baan omdat zij geen keuze hebben. Werkomstandigheden zijn vaak ontzettend slecht, er wordt geen rekening gehouden met hun behoeften, hun fysieke toestand (het werk kan ook fysiek erg zwaar zijn, de dieren vechten terug, er gebeuren veel ongelukken, er wordt geen rekening gehouden met ziekte) en de mentale problemen die zij uiteindelijk vaak oplopen. Er zijn heel weinig mensen (en ongetwijfeld werken er ook een aantal van die mensen in slachthuizen, maar het is niet het merendeel) die dag in dag uit kelen kunnen doorsnijden, elektrocuties kunnen uitvoeren, kogels kunnen afvuren zonder gevolgen voor hun psyche. Slachthuismedewerkers krijgen vaak last van depressies, PTSS (ook Perpetrator Induced - een apart geclassificeerde variant waarin de persoon last krijgt van traumatische verschijnselen), er is soms een toename in geweld, vaak een toename in alcohol gebruik en er zijn zelfs suïcidale neigingen en pogingen. Uiteindelijk zijn sommige pogingen natuurlijk voltooid.
Ik raad de onderstaande artikelen aan voor de ervaringen van mensen die dit vreselijke werk zelf hebben gedaan:
Tot slot is er nog wereldhonger. Eigenlijk is dit heel simpel. Er zijn ontzettend veel mensen die aan honger lijden. (690 miljoen zegt een snelle google search). De eerder genoemde Cowspiracy website zegt dat 50% van alle granen wereldwijd naar de veeteelt gaat. (Wat logisch is... Al die miljoenen dieren moeten eten, en een koe bijvoorbeeld eet een stuk meer dan een mens). Volgens www.ourworldindata.org gaat 77% van alle soja naar de veeteelt. (So much for het argument dat vegans de oorzaak zijn van alle ontbossing door soja, overigens). Dit leidt tot de volgende conclusie;
“In a study conducted by researchers from the Institute on the Environment and the University of Minnesota, scientists investigated agricultural resources and the problem of world hunger.
It was found that if humans consumed the crops instead of feeding them to animals, the world supply would be enriched by approximately 70 percent more food, which would adequately support another 4 billion people. The surplus alone would be sufficient to feed more than half the Earth’s population, many times more than the 925 million hungry people of our time.”
Vertaling:
“In een studie uitgevoerd door onderzoekers van het Institute on the Evironment and the University of Minnesota, onderzochten wetenschappers agrarische bronnen en het probleem van honger in de wereld.
Het bleek dat als mensen de gewassen zouden consumeren in plaats van ze aan dieren te voeren, de wereldvoorraad zou worden verrijkt met ongeveer 70 procent meer voedsel, waarmee nog eens 4 miljard mensen van voldoende voedsel zouden kunnen worden voorzien.
Het overschot alleen al zou voldoende zijn om meer dan de helft van de wereldbevolking te voeden, vele malen meer dan de 925 miljoen hongerige mensen van onze tijd.”
Conclusie
Dit alles wetende, is er echt een goed excuus om niet vegan te leven? En onthoud; vegan zijn gaat om wat je KAN doen ten allen tijde. Het is een levenswijze en een eed om dierenleed te bestrijden.
Ik ben op het moment van schrijven al meer dan 6 jaar vegan, waarvan ik een deel nog thuis woonde bij mijn ouders, vervolgens een aantal jaar onder het minimumloon heb geleefd
en ook verschillende periodes heb gehad waardoor ik wegens depressie slecht en ongezond heb gegeten. Ik heb nooit een tekort gehad aan een bepaalde voedingsstof of vitamine* , ik heb nooit overwogen om terug te gaan naar niet-vegan leven en ik heb nooit de bewuste keuze gemaakt om te ‘cheaten’. Veganisme is makkelijk als je aan de slachtoffers denkt en onthoudt waarom je kiest vegan te leven. Ik kan het oprecht iedereen aanraden, en ik hoop dat ik met deze post mensen inspireer om dezelfde keuze te maken die ik 6+ jaar geleden maakte.
(Note: vitamine B12 is essentieel om te supplementeren wegens redenen die losstaan van een vegan dieet, dit heeft alles te maken met hoe eten tegenwoordig geproduceerd wordt (ook vleeseters hebben een chronisch tekort aan B12, zelfs dieren bestemd voor vlees worden vaak geïnjecteerd met vitamine B12) en vitamine D3 kan ook belangrijk zijn om extra te supplementeren. Ik raad dan ook aan om in ieder geval een vegan B12 supplement te nemen, en wellicht een D3 supplement erbij)
Hoe word ik vegan?
Mijn allereerste tip is om te zorgen dat je genoeg gemotiveerd en geïnformeerd bent, en daarmee wil ik je nog een keer aanraden om de volgende documentaire te kijken, in mijn ogen de allerbeste:
https://www.dominionmovement.com/watch
En activist Gary Yourofsky’s “Best speech you’ll ever hear”, de speech die míj heeft overtuigd om vegan te worden:
https://www.youtube.com/watch?v=U5hGQDLprA8
Daarnaast is het youtube kanaal “Bite Size Vegan” ideaal voor informatie over allerlei onderwerpen binnen het veganisme, simplified en makkelijk om te begrijpen:
https://www.youtube.com/user/bitesizevegan
Ik ben een groot voorstander van ‘cold turkey’ vegan gaan.
Toen ik vegan werd was ik al vegetariër, dus wellicht was het voor mij een iets minder grote stap, maar uiteindelijk ben ik van mening dat het het beste is (en uiteindelijk het simpelste) om per direct te zorgen dat je geen dierlijke producten meer in huis haalt en dus geen nieuwe non-vegan boodschappen doet of non-vegan producten haalt. Voor de dieren is dit zeker de beste manier.
Ik ging op mijn eerste dag naar de natuurwinkel en haalde allemaal dure boodschappen... Dat was toen niet nodig en nu al helemaal niet meer. Supermarkten zitten tegenwoordig bomvol met heerlijke vegan vervangers (Albert Heijn en Jumbo als koplopers!) van dingen die voor veel mensen een comfort food zijn zoals vlees, melk, yoghurt, kaas en eieren... Ik wil nog even benadrukken dat het als veganist compleet onnodig is om vlees-, zuivel- en ei-vervangers te eten, maar zeker mogelijk. Wij eten dit simpelweg omdat het lekker en nostalgisch is maar dan zónder al het dierenleed wat er normaal bij komt kijken, en voor de transitie naar veganisme voor nieuwe vegans maken deze vervangers het allemaal wat makkelijker.
Wel wil ik even zeggen dat Amsterdam tegenwoordig een volledige vegan supermarkt heeft, Vegan Fresco, welke ook zéker leuk is om te bezoeken en te gaan shoppen. Maar nogmaals, shoppen in een volledige vegan supermarkt is echt geen vereiste om vegan te leven.
GewoonVegan, VeganWiki en WatEetJeDanWel zijn geweldige online bronnen om vegan producten te bekijken en het shoppen allemaal wat makkelijker te maken.
De Nederlandse Vereniging voor Veganisme heeft ook een handige gids met alle (mogelijk) dierlijke e-nummers die je bij je kan houden tijdens het boodschappen doen.
Het is aan jou om te bepalen of je eerst je koelkast leeg wilt maken door de overgebleven non-vegan producten te eten of ervoor kiest om deze helemaal niet meer te eten.
Mijn persoonlijke ervaring is dat als de ‘switch’ eenmaal is omgegaan je deze dingen niet meer zal willen eten.
Ik raad aan om lekker vegan te gaan shoppen, lekkere producten in huis te halen en vanaf het gekozen moment volledig vegan te gaan eten.
Fouten maken gaat gebeuren. Het kan best ingewikkeld zijn in het begin en ervaren vegans kopen ook nog wel eens iets verkeerds omdat recepten bijvoorbeeld opeens veranderen. Als dit gebeurt weet je beter voor de volgende keer.
Of je de non-vegan cosmetica, schoonmaakmiddelen, accessoires en kleding die je hebt eerst wilt opmaken/afdragen is ook je eigen keuze. Mijn mening is dat als je ze al in huis hebt, de schade al is gedaan, en je ze net zo goed kan opmaken/afdragen (je kan bijvoorbeeld nieuwe vegan cosmetica halen op het moment dat je oude product op is, en zo langzaamaan alles vervangen), maar tegelijkertijd kan dit enorm oncomfortabel zijn omdat je deze dingen niet meer wilt gebruiken.
Als het oncomfortabel voor je is en financieel haalbaar om deze producten direct te vervangen met een vegan alternatief kun je er ook voor kiezen om dit te doen.
Ten slotte is de vegan challenge een fantastisch laagdrempelig hulpmiddel om de eerste stap te zetten naar veganisme toe. Je krijgt een maand lang gratis tips, recepten en informatie toegestuurd om je te helpen op je weg naar deze heerlijke levensstijl.
Bedankt voor het lezen, en hopelijk zie ik je op the vegan side.
Auteur: Jaël Westrus, student en beginnend auteur en daarnaast vegan/animal liberation activiste. Toen Jaël 10 jaar oud was leerde zij voor het eerst over de bio industrie en besloot zij vegetariër te worden; toen ze 16 jaar was leerde ze waarom vegetariër zijn niet genoeg is en werd ze veganist. Ze gebruik haar gastlessen om zich uit te spreken voor de dieren die dit zelf niet kunnen en in onze maatschappij vaak vergeten worden; en enkel gezien worden als product of service aan de mens, niet als individu.
